Gnosis = inzicht, kennis (mystieke1 zelfkennis) = to know yourself
Het gnosticisme (de gnostiek) is geen geloof in de vorm van een religie2, maar een geloof in jezelf, als individu met een vrije wil, die zelf leert leven met de beproevingen in dit leven en de daden die mede daardoor verricht worden in dit leven.
Het gnosticisme is de kennis van de gezamenlijke Goddelijke vonk4 die men in zich heeft en het her-ontdekken van de individuele opdracht die de mens mee naar de Aarde heeft genomen. Het is je ge-weten, dat wat je weet maar ver-geten bent, weer her-inneren: weer binnen in jezelf her-kennen.
De mensheid weet dat al zolang er mensen op deze Aarde leven. Deze kennis is er altijd al geweest, is nu ook in ons mensen aanwezig, en zal ook altijd aanwezig blijven zolang er mensen op deze Aarde leven.
Het gnosticisme is een naam uit onze moderne tijd voor een levensovertuiging die al zolang bestaat als dat er mensen op deze Aarde leven.
 |
| Goddelijke energiebaan (Chakra) | | | |
 |
| Goddelijke vonk (Shekinah - Godin van het licht) |
Daarom is er een Aarde en zijn wij nu hier.
Onze Aarde is een van de zeven Hemelrijken, waar de mens zich kan ont-wikkelen door te leren her-kennen en weer los te laten wat niet wezenlijk bij de mens hoort te zijn (zoals angsten, fobieën, oordelen, verlangen, gehechtheid, verering).
Uiteindelijk komt de mens tot de ont-dekking van Zichzelf en zal hij de zeven Hemelen ontstijgen, naar verwezenlijking van zichzelf in het ‘Heel Al’, de Oerenergie, waarin alles ontstaat en weer terugkeert. Je kunt dit ook de ‘Ether’ noemen of het Walhalla, of het Paradijs. Iedere tijd en iedere bevolkingsgroep heeft ergens een naam voor dit 'Hiernamaals' zonder direct te begrijpen wat bedoelt wordt. Daar is geen spraken meer van tijd of afstand. Alles en ieder is daar Eén met elkaar. We zijn allemaal deel van dezelfde energie.
Eens mens heeft een vrije wil.
Gedurende vele duizenden jaren, mogelijk al 4000 jaar, wordt de mensen op Aarde, door de Christelijke kerken, wijs gemaakt dat, als je andere mensen iets 'kwaads' aandoet, je dat weer kunt afkopen met regelmatig en vaak bidden, schenken van geld (aflaat, zoengeld) of boete doening (biechten, penitentie) aan de kerk waarin je gelooft (en vertrouwt). De Kerk stelt de regels op en zegt wel wanneer en hoe je dat moet doen.
En als je iets graag wilt of wilt veranderen omdat het niet prettig voor je is, kun je afwachten of er op vertrouwen dat anderen, of de kerk, het voor je zullen regelen of doen, hier of zelfs pas na je dood. Uiteraard is de kerk niet aanspreekbaar bij teleurstellingen: dat ligt dan aan jouw tekortkomingen en onvolmaaktheden. Wie hier niet op vertrouwt wordt in de Ban gedaan of verketterd door de inquisitie.
Je leeft je leven echter geheel zelf, in je eigen lichaam met je eigen vermogens en begaafdheden, maar ook met je eigen onvolmaaktheden. Je bent zelf verantwoordelijk voor je doen of laten. De gevolgen zijn voor jezelf maar als je ze met open ogen accepteert zul je er van leren en groeien als mens. Je ge-weten en gemoedsrust speelt hierin een belangrijke rol.
Je kunt zo lang je wilt afwachten of anderen het voor je blijven doen, maar dan leer je niet om je eigen beproevingen te doorstaan en voor je eigen daden je pijn te dragen. Daardoor blijft je persoonlijke groei achterwegen.
De vrije wil geeft je de keus om op een eigen bepaald moment hier zelf voor te kiezen.
Het gnosticisme stimuleert mensen om elkaar hier en nu te helpen waardoor mensen met elkaar en onderling groeien naar een grotere volmaaktheid.
Schouderklopjes krijgen en geven, ook aan jezelf, horen nadrukkelijk bij het leven en maken het leven juist tot iets plezierigs.
Blijkbaar is ons geleerd om complimentjes te negeren of in ieder geval niet vol te waarderen en is er behoeft om dat te her-leren.
Allerlei vormen van Yoga, Chi-trainingen, meditatie-trainingen, e.d. leren mensen om dit juist wél te accepteren.
Dan zul je ontdekken dat de vermogens en begaafdheden die je hebt je op een plezierige manier verder helpen in het leven, de druk en de stress van het 'moeten' wegnemen en je jezelf gaat ont-moeten en de gehechtheid aan dit leven gaat los-laten.
 |
| Doen wat je nog nooit eerder hebt gedaan |
Vroeg of laat, sommigen echter pas op hun sterfbed, en de ‘die-hards’ zelfs als ze hun overpeinzingen uit het Aardse leven, in het Hiernamaals gaan doen, zie je in dat je in tegen die onvolmaaktheden aan blijft lopen als je niet bereid bent om zelf te gaan leren.
 |
| Zelfrealisatie (Shekinah) |
Uiteindelijk zul je ontdekken dat je het eerst zelf doet.
Een ander kan dat niet voor je doen.
Als je niet bereid bent om je onvoorwaardelijk in te zetten voor jezelf kom je niet verder. Je leert niets en blijft stil staan in je ont-wikkeling waardoor je ontevreden en ongelukkig wordt met ruzie en ziekte tot gevolg.
Lang niet iedereen kan goed op zijn eigen gevoel af gaan.
Daarom krijg je tijdens je leven hulp, in de vorm van voorbeelden, gebeurtenissen (toe-vallen), verhalen en passanten (geestverwanten). Je kunt dan waarnemen hoe anderen op hun gevoel afgaan en door eigen ervaring weer gaan leren.
Als kind heb je alles wat je nodig hebt al in je.
Je hebt begaafdheid en vermogens die je in je leven verder kunt gaan ontwikkelen. Door stimulatie en het opdoen van ervaring leer je om je verder te ontwikkelen. Je doet alleen datgene wat nodig is, waar je van nature behoefte aan hebt. Ieder mens is anders en maakt andere gebeurtenissen mee, waar je uit leert. Daardoor ontwikkelt iedereen zich tot een uniek mens.
Als je ergens weinig ervaring mee hebt, ga je af op de ervaring van een nabije dierbare die graag die ervaring met je deelt en waar je vertrouwen in hebt. Door te luisteren en te ervaren (evt. onder begeleiding in een veilige situatie) kun je versnelt ervaring op doen zodat, als het nodig is, je weet hoe te handelen. Omdat je alleen maar gestimuleerd wordt en geen angsten of remmingen krijgt aangeleerd ontwikkel je de benodigde vermogens en begaafdheden zodat je een volwaardig mens wordt.
 |
| Vertrouwen |
Dit hele proces is gebaseerd op een onvoorwaardelijke liefde (hartstocht) en respectvol onderling vertrouwen (compassie, medeleven) van dierbare mensen die in alle situaties betrokken zijn met wat er met jou gebeurd.
Je weet dat wat er gebeurd goed is en je hebt respect voor de gebeurtenissen.
- Er zijn geen trauma’s omdat je weet dat wat gebeurd bedoelt is om te leren.
- Er zijn wel emoties omdat je vreugde en verdriet kunt hebben om wat er gebeurd. Afscheid nemen hoort net zo bij het leven als verwelkomen. Het leven is een geheel, een cyclus.
- Je hebt geen verlangens, geen verwachtingen die verder reiken dan het moment nu en de plaats hier, samen met de mensen die je dierbaar zijn omdat je elkaar tot steun bent.
 |
| Hexagram in verbinding (Janosh) |
De bedreiging is dat er mensen zijn die proberen anderen wel voor hun te laten werken, het vuile werk op te laten knappen.
Probleem voor die mensen is dat ze uiteindelijk geen voldoening vinden. Ze voldoen niet aan hun eigen verwachting, die van nature in ze zit.
Je kunt het ontkennen maar het is er wel. En dat voel je. Je groeit niet als mens terwijl anderen om je heen dat wel doen en je van nature die behoefte, de Goddelijke vonk, wel in je hebt.
Je voelt dit als een gemis, een onherkende eenzaamheid, ondanks dat je omringt wordt door mensen, die je wel zeggen dat ze je helpen door aan te geven wat wel en niet goed voor je is, en je gemakkelijke uitwegen bieden als het fout gaat. maar die je niet kunnen vervullen in wat je werkelijk, diep van binnen voelt dat je nodig hebt.
In een prachtig gedicht van Augustinus (rond 400 na Chr.), een christelijke kerkvader, die zich na een lange zoektocht op latere leeftijd hiervan bewust werd, wordt de betekenis van deze ontdekking mooi verwoord. Huub Oosterhuis, wiens werk in 2010 nog verketterd is geworden door de katholieke kerk in Nederland, heeft dit gedicht op een werkelijk intense manier vertaalt in het Nederlands. Ik ben het gedicht door de tijd heen steeds beter gaan begrijpen en voelen. Het gedicht is ook te vinden in dit Blog als je zoekt op labels in de rechter kolom.
Mensen konden tot 4000 jaar geleden, op Aarde leren en groeien en na een kort maar voldaan leven rustig en in vrede sterven, om dan op te stijgen naar een volgende Hemelsfeer.
Het lichaam werd altijd verbrand om de ziel de rust te geven dat het leven echt voorbij was en de gehechtheid aan het lichaam en leven op Aarde zo weinig of geen vorm kon krijgen.
Het lichaam is slechts een vorm om de ziel te laten leven op deze Aarde.
Als je hier niets meer kunt leren ga je verder naar een hogere Hemelsfeer.
Als je niet voldoende geleerd hebt kun je terugkeren op deze Aarde.
In een volgend leven krijg je een ander lichaamsvorm.
In een hogere Hemelsfeer heb je geen aards lichaam meer nodig.
De gemeenschap van mensen heeft zichzelf zo eeuwen lang in stand gehouden omdat rust en wijsheid heersten. Man en vrouw leefden in balans met elkaar en met de natuur. Vrede was natuur-lijk. Mens en natuur komen allemaal voort uit de bron, de energie van het Universum, het Heel-Al. Allemaal één.
The Ankh is commonly known to mean life in the language of Ancient Kemet (land of the Blacks), renamed Egypt by the Greeks.
It is also a symbol for the power to give and sustain life, the Ankh is typically associated with material things such as water(which was believed by Egyptians to regenerate life), air, sun, as well as with the Gods, who are frequently pictured carrying an Ankh.
The Egyptian king is often associated with the Ankh also, either in possession of an Ankh (providing life to his people) or being given an Ankh (or stream of Ankhs) by the Gods.
It is usually worn as an amulet to extent the life of living and placed on the mummy to energize the resurrected spirit.
It is believed that life energy emanating from the Ankh can be absorbed by anyone within a certain proximity.
The amulet is a powerful talisman that provides the wearer with protection from the evil forces of decay and degeneration.
 |
The girl in the picture, that lives millions of lightyear away, as her ancestors did, that visited this world hundreds years ago, uses the ankh as an eyecatcher.
|
Voetnoten:
Ps: door de tijd heen is mij steeds meer opgevallen dat we woorden niet meer kennen in hun ware betekenis. De Vlaamse taal heeft hier minder last van dan het Algemeen Beschaafd Nederlands. Daarom heb ik de moeite genomen om woorden te ont-leden (m.b.v streepjes) en van voetnoten te voorzien, om zo de betekenis van die woorden duidelijker 'onder woorden' te kunnen brengen. Vaak ben je in staat om eigen betekenis aan een woord te geven, door er je gevoel (klank) meer in te leggen.
Zo her-kennen we de ware betekenis van woorden beter.
1 – Mystiek wordt bij gnosticisme vaak in verband gebracht met geheim of verborgen.
De ware betekenis bij het gnosticisme is echter: het streven naar, of het be-leven van.
2 – Religie is een kerkelijk geloof, gnosticisme maakt geen gebruik van een kerk als instituut om te geloven, mensen vormen groepen met mensen waarbij men zich vertrouwt voelt.
3 – Dogma is oorspronkelijk een Grieks woord en betekent, een mening hebben.
Een kerkelijk dogma is een fundamenteel concept ter onderbouwing van een gedachtegoed, Van de aanhanger van dit gedachtegoed wordt verwacht er niet van af te wijken en het nooit te betwisten of te betwijfelen. Iemand die streng een dogma volgt is een fundamentalist.
4 –Met de Goddelijke vonk wordt bedoeld dat je leeft zonder dat je bewust bent van je doel hier op Aarde. Met het stellen van ‘de enigste juiste vraag’ (zoals Parcifal in het Graal verhaal van de visserkoning) begint de herontdekking van de Goddelijke vonk: het licht dat je in je hebt en dat je zal helpen om je weg te vinden in deze wereld vol vragen en angsten.
 |
| Katharen kruis (Occitanië- Toulouse) de laatste grote gnostische stroming in Europa. |
