Een gelukkig lichtfeest

Een gelukkig Lichtfeest.

Alles wat op Aarde komt leeft.

Mensen, dieren en planten.

Wat groeit, hoe snel of hoe traag dan ook, leeft.

En niets van wat leeft heeft meer waarde dan iets anders dat leeft, hoe groot of klein dan ook.

Samen vormt het een groot dynamisch geometrisch cyclisch geheel.

Alles wat leeft sterft, hoe jong of oud dan ook.

Alle wat sterft heeft tijd nodig om te vergaan.

Ook in die tijd is het van grote waarde.

Het dient als bouwstof zodat de levenden er nut aan hebben.

Zand, klei, metaal, hout, steen, mest, e.d.

Uiteindelijk zal alles echter wat niet meer leeft vergaan tot stof.

Voor sommige duurt dat lang voor anderen gaat dat snel.

Wat tot stof vervalt zal uiteindelijk vergaan tot kleine energiedeeltjes (nano neutronen, godsdeeltje) die op een gegeven moment weer omgezet worden tot een levend iets.

Dat is de cyclus van het leven op Aarde.

Een deeltje dat ooit een plant was, kan nu deel worden van een dier, een ooit menselijk deeltje kan nu deel worden van een plant, enz….

Uiteindelijk zal alles telkens weer hergebruikt worden. De hoeveelheid energetische deeltjes die nodig zijn op Aarde zal altijd aanwezig zijn.

Dat wat op Aarde levend aanwezig is zal altijd binnen de dampkring blijven. Wat wij leven noemen kan niet vrij levend weg uit de dampkring. Het zal buiten de dampkring snel sterven. Dat maakt de Aarde uniek.

De energetische deeltjes kunnen dat waarschijnlijk wel en trekken zo door het voor ons mensen immens grote heelal. De kans dat de deeltjes waar je lichaam uit zijn opgebouwd ooit weer terugkeren als onderdeel van een mens is klein.

Een levend wezen is dus meer als alleen die opbouw van deeltjes dat een mens, dier of plant vormt.

De mens heeft 'het Vrije Licht' in zich.

En dat Licht is onderdeel van een groot goddelijk geheel.

Niet zozeer energie maar wel iets dat energie waarneemt en nodig heeft.

Dat iets gaat veel verder dan dat wat wij energie noemen.

Daarom gebruiken we het woord goddelijk.

Het is niet te bevatten, niet te verklaren laat staan duidelijk te omschrijven.

Daarom mocht het in de oer oude geschriften van ver voor het christendom ook geen naam hebben.

En toch mogen en moeten we het proberen te begrijpen, alleen al om duidelijk te maken dat het er is.

Dat het ons tot een levend wezen maakt met een opdracht.

Die opdracht is dat we inzien dat we niet het lichaam zijn dat opgebouwd is uit energetische deeltjes.

We zijn juist níet dat lichaam.

Dat lichaam heeft ons opgesloten.

'Het Vrije Licht' zit opgesloten zolang de mens die het opgesloten heeft in het lichaam dit niet in gaat zien. Ieder mens zal op een geven moment in het leven gaan twijfelen of dat enkel en alleen verheerlijken van lichamelijk genot niet alleen leidt tot een groot gemis, een rotgevoel, verlorenheid, eenzaamheid en tot verdriet en pijn om de beperkingen van dat lichaam en het maar niet willen lukken om dat lichaam tevreden te maken, laat staan gelukkig te maken.

Dat laatste kan wel maar dan heeft de mens eerst een alles bepalend inzicht nodig, namelijk dat een mens meer is dan alleen dat lichaam. Véél meer. Dat inzicht is alles bepalend voor het wel of niet vinden van het eeuwige geluk. Daarvoor is een klein beetje kennis nodig, dat in de oertijd van grootouder op kind en kleinkind werd overgebracht.

Die kennis bestaat uit 2 facetten:

1. Heb respect voor alles dat leeft. Zie jezelf als onlosmakelijk geheel van die levende wereld
2. Heb respect voor jezelf en leer jezelf kennen met vallen en opstaan.

Dan kom je vrij van de beperkingen die het lichaam aan je oplegt.

Het lichaam dien je ook in ere te houden omdat je alleen aan jezelf kunt werken zolang je leeft. Door jezelf beter te leren kennen kun je ook je lichaam beter onderhouden en toenemend vrijwaren van ziektes en / of de gevolgen daarvan.

Voordat we in dat lichaam terecht kwamen waren we een vrij onderdeel van het grote geheel dat wij Heelal noemen.

In dat Heelal konden we vrij van tijd, ruimte of welke Aardse beperking dan ook verblijven.

Opgesloten in het lichaam zijn we dat contact bijna volledig kwijt geraakt.

We hebben een vermogen tot denken gekregen dat ons grotendeels van het pad dat we zouden moeten gaan afleidt. Dat denken laat ons geloven, geloven dat we het beter weten dan dat wat we aanvoelen.

Daarom moeten we het er wél over hebben, omdat we meer zijn dan dat wat dit lichaam ons wil laten geloven.

Erger nog, er zijn mensen die een godsdienst hebben gecreëerd die ons wil laten geloven, zelfs oplegt, dat we dit lichaam zelfs ná de dood moeten eren, als het lichaam weer vergaat tot stof. Dit alles om ons af te leiden van waar het werkelijk om gaat.

Die godsdienst leidt ons helemaal af van de oer-kennis dat we juist bevrijdt willen worden van dat lichaam.

Daarom stond er op de oude Griekse tempels met grote letters: 'Gnothi Seauton', ofwel 'Ken Jezelf'.

We leven nu in een tijd dat deze oeroude kennis na vele honderden jaren onderdrukt en verborgen gehouden te zijn geweest, weer meer zichtbaar terugkeert in de Aardse wereld. Daardoor hebben wij de kans om weer massaal in te gaan zien dat alles op Aarde met elkaar samenhangt en geëerd en geliefd moet worden.

Alleen dán kunnen we bevrijdt worden van ons lichaam en weer vrij opgaan in de goddelijke vrijheid van het HeelAl.

Dat respect voor alles wat leeft strekt zich in de besluitvorming uit over de 7 generaties voorafgaand aan dit leven en over de 7 generaties die na dit leven komen. Hoe hebben die van vroeger altijd hierover besloten en hoe zullen ze in de toekomst hier mee geconfronteerd gaan worden.

Iets dat we de laatste generaties flink uit het oog verloren zijn geraakt.

Tijd dat we door deze verblinding heen 'het Licht' weer gaan zien.

Ik wens iedereen dan ook een gelukkig Lichtfeest.

20181217

Mk.

We komen en we gaan in Vrede en Vrijheid en keren altijd terug naar de Vader.

We komen en we gaan in Vrede en Vrijheid en keren altijd terug naar de Bron .

We komen uit Vrede en Vrijheid.

We keren terug naar Vrede en Vrijheid.

We leven op Aarde in Vrede.

Alleen zijn we op Aarde gevangen in een lichaam dat kan denken.

Dat denken doet ons geloven dat we leven in tijd en ruimte en dat we kunnen kiezen. Het laat ons ook denken (geloven) dat we niet in Vrede leven.

Er is geen tijd: geen verleden, geen toekomst, alleen nu.

Er is geen ruimte: geen afstand, geen snelheid, alleen hier.

Je kunt niet kiezen. Iedere keuze is verkeerd. Je hoeft alleen te volgen wat gebeurd, wat je ingegeven wordt. Dat neem je waar door met aandacht waar te nemen wat je overkomt en wat je daar bij aan-voelt.

Het is de ‘wil’ die je ‘wetens’ daar toe aanzet. Dit is de inspiratie (begeestering) die in je komt en je ‘goed’ laat voelen.

Het is het vertrouwen hierin dat je door laat zetten omdat je toenemend voelt en daardoor weet dat dit is wat je zoekt.

Dit is de Vrijheid die je nooit afgenomen kan worden.

Door te denken, te kiezen, te leven in het verleden of te verwachten in de toekomst en door langzamer of sneller te gaan wordt je juist verder van jezelf afgeleid.

Je verliest de werkelijkheid uit ogen, je persoonlijkheid vervaagt steeds meer.

En dat is juist het enigste dat je nodig hebt: weten wie je bent.

We zijn bang om te sterven maar de dood bevrijdt ons van het lichaam waardoor je hoe dan ook terugkeert naar waar je vandaan komt: Vrede en Vrijheid.

Door op Aarde te ‘weten wie je bent’, wordt je al tijdens het leven bevrijdt van de beperkingen van je lichaam.

Je wordt dan als herboren, weliswaar nog steeds in je lichaam, maar als kenner van jezelf keer je al voor de dood terug naar waar je vandaan komt, als een verloren zoon die naar de vader (bron) terugkeert.

Je leeft dan ook op Aarde in Vrede en Vrijheid, ondanks dat je gevangen bent in je denkende lichaam ben je Verlost van de beperkingen die dit geeft. 

Jezus noemde zich niet voor niets: de Verlosser, de Christus.

En wie tijdens het leven ‘Verlost’ wordt door ‘het kennen van zichzelf’ keert niet meer terug naar de Aarde. Die wordt voor eeuwig opgenomen in het Rijk van de Vader, de Bron van alles. 

Gnothi Seauton.

Mk

20180720