Innerlijke Vrede (Peace in mind)

             

In zijn zoeken naar innerlijke vrede realiseerde kerkvader Augustinus (400 na C.) zich dat het 'wezen' van God liefde is, en dat God al in zijn eigen diepste 'wezen' woonde. Wie in liefde leeft, kan zich laten dragen en is ten diepste verbonden: in eenheid met zichzelf en met anderen, in alle facetten van het leven.


Augustinus realiseerde zich dat het leven op Aarde niet een zoektocht is op Aarde, naar de buitenwereld, maar een zoektocht naar binnen, je Innerlijk. Je komt niet tot geluk als je dat zoekt in wereldse zaken als bezit en verlangen. Hij verwoord deze ont-dekking in een prachtig gnosistisch gedicht, dat (vrij recent) even liefdevol en warm vertaald is door Huub Oosterhuis. Door het gedicht vaker te lezen is de betekenis van de woorden voor mij steeds duidelijker geworden: rust en liefde vind je als je op zoek gaat naar binnen en vrede brengt in Jezelf.

Veel te laat heb ik jou lief gekregen,
schoonheid wat ben je oud, wat ben je nieuw.
Veel te laat heb ik jou lief gekregen.
Binnen in mij was je, ik was buiten,
en ik zocht jou als een ziende blinde
buiten mij, en uitgestort als water

liep ik van jou weg en liep verloren
tussen zoveel schoonheid die niet jij is.

Toen heb jij geroepen en geschreeuwd,

door mijn doofheid ben jij heen gebroken.
Oogverblindend ben jij opgedaagd
om mijn blindheid op de vlucht te jagen.

Geuren deed jij en ik haalde adem,
nog snak ik naar adem en naar jou.

Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik,
honger ik naar jou.

Mij, lichtgeraakte,heb jij doen ontbranden.

En nu brand ik lichterlaaie

naar jou toe, om vrede.

door: Aurelius Augustinus (354-430 na Chr), 
in een vertaling van Huub Oosterhuis uit 1999.