De zon gaat mooi onder maar schijnbaar niet snel genoeg.
Donkere wolken komen dreigend aanzetten en gaan de strijd aan.
De spanning is intens: de zon zet zijn felste witlicht op en de laatste zonnestralen schieten als van goud gemaakt door de lucht. Ze overwinnen de kleinere wolken, die te dicht bij zijn gekomen, door ze met gouden randen te omringen.
De pilaren van de brug houden met hulp van strakgespannen kabels stand tegen de felle achtergrond.
De spanning is intens: de zon zet zijn felste witlicht op en de laatste zonnestralen schieten als van goud gemaakt door de lucht. Ze overwinnen de kleinere wolken, die te dicht bij zijn gekomen, door ze met gouden randen te omringen.
De pilaren van de brug houden met hulp van strakgespannen kabels stand tegen de felle achtergrond.
Ik sta er bij en kijk er naar, vol bewondering maak ik snel een foto. De strijd is hevig maar kort. De donkere wolken schuiven de zon meedogenloos aan de kant. De brug was even mijn letterlijke verbinding tussen aarde en heelal.
Ik was een moment lang ooggetuige van dit spektakel. Dat moment is voorbij en ik heb er verder niets meer te zoeken. Het wordt snel donker en ik, ik ‘snel’ naar huis. Over de brug die mij op de juiste plek liet zijn, zodat ik het spel in volle omvang waar kon nemen. Thuis kan ik het gebeuren rustig navertellen en nagenieten van dit ‘oogverslag’ dat ik hier geplaatst heb.
Een onvergetelijk moment.
Foto in Dierdonk gemaakt door: Mario Kuijpers.
BeantwoordenVerwijderen