Esoterisch geheim

Esoterisch geheim - Zoroaster

 

De schepper heeft iets van zichzelf meegegeven toen we in dit lichaam op Aarde werden opgesloten. Niet zomaar iets maar een van de machtigste eigenschappen die er zijn. Dat is de onbegrensde kracht van de verbeelding. Met die verbeelding ben je in staat om uit de omhulling te stappen en jezelf ‘waar’ te maken.

Dit is een geheim waartoe alleen nobele mensen echt toegang hebben.

Echt, omdat ze er niet alleen weet van hebben maar ook intuïtief in staat zijn om er gebruik van te maken. Ze kunnen iets bedenken en het dan ook werkelijk mogelijk maken. Dat komt door hun oprechte nobelheid. Dat is het grote esoterische geheim.

Perzische wijsheid van Zoroaster / Zarathustra.

 

Een gelukkig lichtfeest

Een gelukkig Lichtfeest.

Alles wat op Aarde komt leeft.

Mensen, dieren en planten.

Wat groeit, hoe snel of hoe traag dan ook, leeft.

En niets van wat leeft heeft meer waarde dan iets anders dat leeft, hoe groot of klein dan ook.

Samen vormt het een groot dynamisch geometrisch cyclisch geheel.

Alles wat leeft sterft, hoe jong of oud dan ook.

Alle wat sterft heeft tijd nodig om te vergaan.

Ook in die tijd is het van grote waarde.

Het dient als bouwstof zodat de levenden er nut aan hebben.

Zand, klei, metaal, hout, steen, mest, e.d.

Uiteindelijk zal alles echter wat niet meer leeft vergaan tot stof.

Voor sommige duurt dat lang voor anderen gaat dat snel.

Wat tot stof vervalt zal uiteindelijk vergaan tot kleine energiedeeltjes (nano neutronen, godsdeeltje) die op een gegeven moment weer omgezet worden tot een levend iets.

Dat is de cyclus van het leven op Aarde.

Een deeltje dat ooit een plant was, kan nu deel worden van een dier, een ooit menselijk deeltje kan nu deel worden van een plant, enz….

Uiteindelijk zal alles telkens weer hergebruikt worden. De hoeveelheid energetische deeltjes die nodig zijn op Aarde zal altijd aanwezig zijn.

Dat wat op Aarde levend aanwezig is zal altijd binnen de dampkring blijven. Wat wij leven noemen kan niet vrij levend weg uit de dampkring. Het zal buiten de dampkring snel sterven. Dat maakt de Aarde uniek.

De energetische deeltjes kunnen dat waarschijnlijk wel en trekken zo door het voor ons mensen immens grote heelal. De kans dat de deeltjes waar je lichaam uit zijn opgebouwd ooit weer terugkeren als onderdeel van een mens is klein.

Een levend wezen is dus meer als alleen die opbouw van deeltjes dat een mens, dier of plant vormt.

De mens heeft 'het Vrije Licht' in zich.

En dat Licht is onderdeel van een groot goddelijk geheel.

Niet zozeer energie maar wel iets dat energie waarneemt en nodig heeft.

Dat iets gaat veel verder dan dat wat wij energie noemen.

Daarom gebruiken we het woord goddelijk.

Het is niet te bevatten, niet te verklaren laat staan duidelijk te omschrijven.

Daarom mocht het in de oer oude geschriften van ver voor het christendom ook geen naam hebben.

En toch mogen en moeten we het proberen te begrijpen, alleen al om duidelijk te maken dat het er is.

Dat het ons tot een levend wezen maakt met een opdracht.

Die opdracht is dat we inzien dat we niet het lichaam zijn dat opgebouwd is uit energetische deeltjes.

We zijn juist níet dat lichaam.

Dat lichaam heeft ons opgesloten.

'Het Vrije Licht' zit opgesloten zolang de mens die het opgesloten heeft in het lichaam dit niet in gaat zien. Ieder mens zal op een geven moment in het leven gaan twijfelen of dat enkel en alleen verheerlijken van lichamelijk genot niet alleen leidt tot een groot gemis, een rotgevoel, verlorenheid, eenzaamheid en tot verdriet en pijn om de beperkingen van dat lichaam en het maar niet willen lukken om dat lichaam tevreden te maken, laat staan gelukkig te maken.

Dat laatste kan wel maar dan heeft de mens eerst een alles bepalend inzicht nodig, namelijk dat een mens meer is dan alleen dat lichaam. Véél meer. Dat inzicht is alles bepalend voor het wel of niet vinden van het eeuwige geluk. Daarvoor is een klein beetje kennis nodig, dat in de oertijd van grootouder op kind en kleinkind werd overgebracht.

Die kennis bestaat uit 2 facetten:

1. Heb respect voor alles dat leeft. Zie jezelf als onlosmakelijk geheel van die levende wereld
2. Heb respect voor jezelf en leer jezelf kennen met vallen en opstaan.

Dan kom je vrij van de beperkingen die het lichaam aan je oplegt.

Het lichaam dien je ook in ere te houden omdat je alleen aan jezelf kunt werken zolang je leeft. Door jezelf beter te leren kennen kun je ook je lichaam beter onderhouden en toenemend vrijwaren van ziektes en / of de gevolgen daarvan.

Voordat we in dat lichaam terecht kwamen waren we een vrij onderdeel van het grote geheel dat wij Heelal noemen.

In dat Heelal konden we vrij van tijd, ruimte of welke Aardse beperking dan ook verblijven.

Opgesloten in het lichaam zijn we dat contact bijna volledig kwijt geraakt.

We hebben een vermogen tot denken gekregen dat ons grotendeels van het pad dat we zouden moeten gaan afleidt. Dat denken laat ons geloven, geloven dat we het beter weten dan dat wat we aanvoelen.

Daarom moeten we het er wél over hebben, omdat we meer zijn dan dat wat dit lichaam ons wil laten geloven.

Erger nog, er zijn mensen die een godsdienst hebben gecreëerd die ons wil laten geloven, zelfs oplegt, dat we dit lichaam zelfs ná de dood moeten eren, als het lichaam weer vergaat tot stof. Dit alles om ons af te leiden van waar het werkelijk om gaat.

Die godsdienst leidt ons helemaal af van de oer-kennis dat we juist bevrijdt willen worden van dat lichaam.

Daarom stond er op de oude Griekse tempels met grote letters: 'Gnothi Seauton', ofwel 'Ken Jezelf'.

We leven nu in een tijd dat deze oeroude kennis na vele honderden jaren onderdrukt en verborgen gehouden te zijn geweest, weer meer zichtbaar terugkeert in de Aardse wereld. Daardoor hebben wij de kans om weer massaal in te gaan zien dat alles op Aarde met elkaar samenhangt en geëerd en geliefd moet worden.

Alleen dán kunnen we bevrijdt worden van ons lichaam en weer vrij opgaan in de goddelijke vrijheid van het HeelAl.

Dat respect voor alles wat leeft strekt zich in de besluitvorming uit over de 7 generaties voorafgaand aan dit leven en over de 7 generaties die na dit leven komen. Hoe hebben die van vroeger altijd hierover besloten en hoe zullen ze in de toekomst hier mee geconfronteerd gaan worden.

Iets dat we de laatste generaties flink uit het oog verloren zijn geraakt.

Tijd dat we door deze verblinding heen 'het Licht' weer gaan zien.

Ik wens iedereen dan ook een gelukkig Lichtfeest.

20181217

Mk.

Bomen gaan niet dood

Bomen gaan niet dood.

Bomen verbinden.

Bomen zijn levende wezens (planten) die nooit dood gaan.

Een gezonde boom kan vele duizenden jaren oud worden. Niemand weet hoe oud. Mogelijk sterven gezonde bomen nooit.

Wát we weten is dat vroeger bossen altijd vele generaties jaren oud waren.

Oerbossen.

Oude bomen zijn altijd geliefd geweest door de mensen.  Tot aan onze tijd hebben mensen over de hele wereld altijd beseft dat zo’n oude boom of bos al vele generaties mensen meegemaakt heeft en dat die voorouders deze bomen dus ook gekend en geëerd hebben. Ze hebben dus een herkenbare verbindende factor tussen de generaties.

Bij deze bomen of in zo’n bos vonden mensen zo nodig beschutting, koelte en rust. Men ontmoette elkaar dus in het bos onder de bomen. Ook op deze manier vonden mensen bij bomen verbinding met elkaar.

Deze oude bomen en bossen zijn vele duizenden jaren in ere gehouden, dus zeker niet omgekapt of vernietigd. Ook de omgeving van de boom werd in ere gehouden. Geen bewoning of akkerbouw of weg werd in het bereik van de boom aangelegd.

Dat er nu bijna geen oude bomen meer zijn heeft alles te maken met hoe wij als mens de laatste eeuwen met ze zijn omgegaan. Vooral de industriële en economisch gestuurde revolutie is meedogenloos geweest.

En nog steeds worden oude bomen zonder pardon omgekapt omdat wij de waarde er van niet meer in willen zien.

Alle oude bomen zijn uit West-Europa verdwenen. Het laatste oerbos in Polen wordt ook vernietigd. De mensen die de oude bomen willen beschermen staan machteloos tegen de politieke drang om alles alleen maar op economische winst of schade (verlies) te beoordelen. Enige innige band met komende generaties is er niet, laat staan dat men nadenkt over de band met vroegere generaties.

De oude natuurvolken, zoals die nu nog sporadisch in de westerse wereld bestaan, leggen het telkens weer af tegen de brute macht van onze multinationals. Of die het zo goed met de bevolking in het algemeen voor hebben waag ik te betwijfelen. Maar die grote groep ‘bevolking’ laat deze vernietigingsdrang al generaties lang over zich heen komen, omdat ze geloven in de belofte van de ‘als maar voortschrijdende welvaart’ voor iedereen. Maar het wordt steeds duidelijker dat deze belofte maar voor een beperkte groep geldt en dat de meerderheid, die alleen de randverschijnselen van de welvaart meekrijgt vooral ook de nadelige effecten daarvan ervaart en iedere band met de eigen geschiedenis is kwijtgeraakt. Die grote groep mensen raakt steeds dieper verloren in een leven zonder verleden en toekomst.

En dat is nu net wat de bomen ons bieden. Die band met onze geschiedenis. Wie nu een boom plant of laat staan en zichzelf in naam of gedachte met die boom verbind, weet dat kinderen en kleinkinderen en vele generaties daarna die boom ook nog zullen kennen en zullen weten dat jij, in het verre verleden, ook die boom gekend hebt. Ze zullen die boom en de bijhorende omringende natuur daarom  weer eren, laten staan en daarmee op de juiste waarde schatten.

Natuurlijk kun je het hout van bomen en struiken gebruiken voor allerlei doeleinden  maar doe dat met respect en selectief.

Er zijn altijd ook zieke en zwakke bomen die omwaaien of dreigen om te vallen.

Maar kap geen oude bomen of complete bossen gewoon omdat je het kunt of omdat ze in de weg staan. Besef waar je mee bezig bent en zoek naar alternatieven. Die zijn er altijd. Misschien duurder of met meer werk, maar besef wat je jezelf en je voorouders, maar vooral ook je nakomelingen aandoet als je de natuurlijke band met de geschiedenis vernietigd.

En één boom is geen boom. Want ook bomen staan met hun wortelstelsels in een (innig) familieverband met elkaar. Ze hebben elkaar nodig om te overleven. Ze versterken en genezen elkaar.

Net als wij mensen. Zodra we de onderling band met de bomen en bossen weer herstellen, herstellen we ook de onderlinge band als mensen met elkaar. Bomen verbinden mensen.

Een werk van generaties maar aan ons de taak om dat herstel in gang te zetten of de kleine natuurvolken die dit nog nastreven weer op handen te gaan dragen. Eren wat ere toekomt.

Mk

20181207.

Foto: Mario Kuijpers

De herinnering herkent

De herinnering herkent

De ziel her-innert

Onze ziel is niet van ons

Onze ziel bestaat niet

Er is maar een ziel, de wereldziel (Anima)

De ziel is dus niet van een mens

Een ziel is onlosmakelijk

Deel van het geheel

Een deel van de wereldziel huist soms in een lichaam

Een tijdelijk lichaam

Oplosbaar

Stoffelijk

Aanraakbaar, proefbaar, ruikbaar, zichtbaar, hoorbaar

Een ziel is echter tijdloos

Onoplosbaar

Geestelijk

Onaanraakbaar, onzichtbaar

Ieder lichaam komt voort uit het geheel

Ieder lichaam is bezield

Een lichaam is eenzaam en stuurloos zonder verbinding met de ziel

Een ziel zonder lichaam, die zich niet herinnerd dat het deel is van de wereldziel, keert telkens weer terug naar de wereld

Een ziel zonder lichaam, die weet dat het deel is van de wereldziel, keert wél terug bij de wereldziel omdat het weet (Gnosis).

Door herkenning van de ziel staat het lichaam ook in verbinding met het geheel (Anima)

Daardoor wordt het lichaam ‘geheeld’

Totdat het lichaam sterft

De ziel sterft niet.

Door de aanwezigheid in een lichaam voelt de mensenziel zich zielig; eenzaam en verdwaald

Op een gegeven moment stelt iedere mens zich de vraag naar de zin van alles

En gaat uiteindelijk op zoek naar het antwoord (zoektocht naar de Graal).

De ziel blijkt nooit los te zijn geweest van het geheel

Alleen is het dit vergeten

Een zielloos mens voelt zich klein

zonder de inspiratie van de ziel

Het wil presteren om groot te lijken

Maar zodra bij een embryo een mens fysiek tot leven komt

Groeit ook het verlangen om de verbinding met de bron te herstellen

Dat oer-verlangen is in ieder mens aanwezig

Van jongs af aan

Van jongs af aan

Wordt het verdrongen door het zoete licht (Prediker, zoet is het licht)

Het zoete licht van de verleiding

Dit wereldlijke licht verblindt ons

Het maakt ons afhankelijk

Bang, voor de duisternis

Daar waar geen licht schijnt

Het leidt ons af van de vraag naar de zin

De zinloosheid van het leven wordt zichtbaar

Door stoffelijke gewin

Een inhoudsloos verlangen

Naar rijkdom, uiterlijke schoonheid en macht

Vergevingsloos

Liefdeloos

Zinloos.

Het is de duisternis die de verblinding opheft

Ieder mens komt meer dan eens

In pijnlijke of uitzichtloze situaties terecht

Wie deze schijnbaar oplost

Door nog meer energie te stoppen in het zoete licht

Het zoete licht niet loslaat 

maar vasthoud aan bezit

Raakt uitgeput en futloos,

Steeds dieper verdwaald

Een dwaling die uiteindelijk leidt naar de dood

De dood die dan weer gevolgd wordt door een nieuw leven

In een nieuwe vorm

Met een nieuwe weg om te gaan

Opnieuw in het zoete licht

En in een eeuwigdurende spiraal.

Er is een weg uit deze eindeloos lijkende vortex

In ieder lichaam zit een vonk verborgen

Eenmaal gevonden (her-innert)

Kan deze vonk het vuur in je hart ontsteken

Het vuur in je hart dat liefdevolle warmte uitstraalt

Stralend licht

Die de angst voor de duisternis in jezelf verdrijft

De angst voor de uitzichtloosheid van het lijden laat verdwijnen

Zo bereik je het stadium van verlichting

Je bent niet meer ontvankelijk voor het zoete licht

Je hebt het wereldlijke licht niet meer nodig

Om groot te lijken

Je bent zelf het licht geworden

Met dat steeds feller schijnende innerlijke licht

Verdwijnt ook de duisternis om je heen

De noodzaak om te presteren verdwijnt.

De noodzaak van het lijden verdwijnt

Je groeit steeds groter

Je raakt geïnspireerd

Je wordt creatief 

Je vernieuwd

Je leert om te vergeven

Je laat los wat niet bij je hoort

Je bent verlost 

Je vind rust en stilte

Je bent in de geest

Je vind jezelf

Je ware ik

Je herkent de eenheid

Je keert terug naar de bron

Je bent een.

MarioK

20150907

20180720

We komen en we gaan in Vrede en Vrijheid en keren altijd terug naar de Vader.

We komen en we gaan in Vrede en Vrijheid en keren altijd terug naar de Bron .

We komen uit Vrede en Vrijheid.

We keren terug naar Vrede en Vrijheid.

We leven op Aarde in Vrede.

Alleen zijn we op Aarde gevangen in een lichaam dat kan denken.

Dat denken doet ons geloven dat we leven in tijd en ruimte en dat we kunnen kiezen. Het laat ons ook denken (geloven) dat we niet in Vrede leven.

Er is geen tijd: geen verleden, geen toekomst, alleen nu.

Er is geen ruimte: geen afstand, geen snelheid, alleen hier.

Je kunt niet kiezen. Iedere keuze is verkeerd. Je hoeft alleen te volgen wat gebeurd, wat je ingegeven wordt. Dat neem je waar door met aandacht waar te nemen wat je overkomt en wat je daar bij aan-voelt.

Het is de ‘wil’ die je ‘wetens’ daar toe aanzet. Dit is de inspiratie (begeestering) die in je komt en je ‘goed’ laat voelen.

Het is het vertrouwen hierin dat je door laat zetten omdat je toenemend voelt en daardoor weet dat dit is wat je zoekt.

Dit is de Vrijheid die je nooit afgenomen kan worden.

Door te denken, te kiezen, te leven in het verleden of te verwachten in de toekomst en door langzamer of sneller te gaan wordt je juist verder van jezelf afgeleid.

Je verliest de werkelijkheid uit ogen, je persoonlijkheid vervaagt steeds meer.

En dat is juist het enigste dat je nodig hebt: weten wie je bent.

We zijn bang om te sterven maar de dood bevrijdt ons van het lichaam waardoor je hoe dan ook terugkeert naar waar je vandaan komt: Vrede en Vrijheid.

Door op Aarde te ‘weten wie je bent’, wordt je al tijdens het leven bevrijdt van de beperkingen van je lichaam.

Je wordt dan als herboren, weliswaar nog steeds in je lichaam, maar als kenner van jezelf keer je al voor de dood terug naar waar je vandaan komt, als een verloren zoon die naar de vader (bron) terugkeert.

Je leeft dan ook op Aarde in Vrede en Vrijheid, ondanks dat je gevangen bent in je denkende lichaam ben je Verlost van de beperkingen die dit geeft. 

Jezus noemde zich niet voor niets: de Verlosser, de Christus.

En wie tijdens het leven ‘Verlost’ wordt door ‘het kennen van zichzelf’ keert niet meer terug naar de Aarde. Die wordt voor eeuwig opgenomen in het Rijk van de Vader, de Bron van alles. 

Gnothi Seauton.

Mk

20180720

Stille woorden zonder doel

Doelloos met stille woorden.

'Om te bewijzen dat de natuur zichzelf geen doel gesteld heeft, dat alle doeloorzaken niets anders dan inbeelding zijn, zijn niet veel woorden nodig'. Spinoza, Nederlands filosoof, 1632-1677.

Je vind echt rust als je deze stelling je eigen maakt. Het natuurlijkgegeven leven gewoon beleven zoals het is gemaakte en daarbij de veeleisende wereld zo veel mogelijk negeren. De stille natuur in gaan en de natuurlijke rust inhaleren is de beste remedie tegen de overspannenheid van gestelde doelen.

Mario

20180716.

Gezegde: ik heb het zo druk als de (streuf-)pannen op vastenavond

Ik heb het zo druk als de (streuf-)pannen op vastenavond.

Dit blijkt een heel oud Keltisch gezegde.

Vastenavond is dan het feest van de midwinter zonnewende, onze jaarwisseling op oudejaarsavond.

De winterwende vond altijd plaats op 25 december, maar door pauselijke kalenderveranderingen is dat in onze tijd 21 december geworden. De jaarwisseling is zelfs verschoven naar 30 december in onze tijd maar dan heeft de zonnewende (langste nacht) al enkele dagen eerder plaats gevonden. 

De rijke oogsttijd van de zomer en de herfst is ten einde en gaat over in de winter tijdens deze langste nacht.

Het duurt 40 dagen voordat er weer goed begonnen kan worden met jagen en zaaien en oogsten.

De nog aanwezige voorraden (met name granen, bier en wijn) worden gerantsoeneerd om de koudeperiode door te kunnen komen. De eerstkomende 12 dagen (Samhain - Halloween) eet men dat wat overgebleven is aan fruit (dat anders bederft) nog op, maar vermengd met vette oliën, zodat men voorbereid is op de vastentijd van 30 dagen die daarop volgt. Vasten is afgemeten mondjesmaat eten, zonder extra’s.

 

De laatste vier dagen van de vastentijd worden dan weer de laatste resten hiervan opgegeten en opgedronken. 

Er wordt namelijk niets verspilt. 

Dat is in onze tijd de carnavalstijd. Onze vastenavond is dus de afsluiting van de vastentijd. 

Daarna begint het seizoen van de nieuwe oogst weer. Vers eten en drinken in overvloed. Het noodzakelijke vasten is voorbij.

Ze wisten ook toen al dat vet eten je beter beschermd tegen de strenge vrieskoude, en dat lichaamsvet langer energie geeft dan zoet in het bloed. Daarom at men vooral veel vet eten met krenten, rozijnen en appels en peren erin zoals oliebollen, appelflappen en spekpannenkoeken (streuf). 

Dus ging op vastenavond de pan op het vuur om zodoende allerlei lekker vette gerechten te bakken voor iedereen. Op dit fruit vermengd met olie en vet moest men de komende winter doorkomen dus moest er flink veel gebakken worden. 

Een drukte van jewelste!

Een heel oud Keltisch gezegde van vér voor de tijd van het christendom.

Skòn!

Mk

20180713.