Van het duister en het licht (en het ontsteken van het vuur in je hart).
“Wie de eigen weg ver-licht ziet helder vooruit. Wie het licht van een ander gebruikt staat vaak in de schaduw “.
Bijna 96% van ons Heelal is
donkere materie en donkere energie. Dat is wetenschappelijk bewezen en wie goed
om zich heen kijkt zal dit zelf ook zo ervaren. Sluit je ogen maar even overdag
en je bemerkt de duisternis om je heen.
We worden dan ook bijna
volledig omringd door het duister en komen bij de geboorte ook voort uit het
duister.
Het is ons allemaal heel
anders geleerd en we weten bijna niet meer beter of we verlangen naar het
licht. Maar als je even nadenkt, weet je dat we hoe dan ook vaak juist even
terugverlangen naar de duisternis. Wie rust zoekt doet dat meestal in het
donker. We slapen in het donker, ook overdag. We voelen ons het meest
ontspannen in het donker. Wie even rust wil sluit zich af van het licht door
even de ogen te sluiten. Wie zichzelf zoekt sluit de ogen af van het licht en
keert zich naar binnen, waar geen licht is. En als we ná dit leven de ogen
sluiten is duidelijk dat we ook weer terugkeren naar de vreedzame duisternis.
We sluiten onze ogen als we
dood zijn en laten ons lichaam achter op Aarde. De ogen zijn niet meer nodig
omdat ook het licht op Aarde achterblijft. In de duisternis waar we naar toe
gaan worden we niet meer beperkt door het zicht van de ogen. We worden één met
het geheel en hebben contact met alles in het geheel door ons bewustzijn.
Als je dit artikel helemaal
leest zal dat naar mijn idee al snel duidelijk worden.
We noemen dit geheel (de
duisternis waarmee we weer één worden na de dood) de Anima Mundi, de
Wereldziel. Onze ziel verblijft hier nadat we het aardse leven hebben verlaten.
Maar hier op Aarde hebben we door ons lichaam wél ogen. Die hebben we omdat we hier omringd worden door de overige ruim 4% van de lichte materie. Dat licht verleidt ons zodat we er groot belang aan hechten en niet meer verder kijken dan we kunnen zien met onze ogen. Maar die overige ruim 96% is niet ver weg, die is direct om ons heen en waarneembaar voor degene die er open voor wil staan.
Hermes Trismegistus (100 v Chr.) schrijft in zijn Smaragden Tafel
(Tabula smaragdina Hermetis Trismegisti):
(Het volgende is) waar, zonder leugen, zeker en zeer waar:
“Wat lager is, is zoals wat hoger is
en wat hoger is, is zoals wat lager is”;
(Denk hieraan) bij het verrichten van de wonderen van de ene zaak.
En zoals alle dingen zijn ontstaan uit het ene, door bezinning op
het ene,
zo (zijn) alle dingen geboren uit deze ene stof door middel van
aanpassing.
De vader ervan is Zon (licht), de moeder ervan is Maan
(duisternis).
De wind heeft het gedragen in zijn buik.
De voedster ervan is de Aarde, deze is de vader (leider) van de
gehele wereld.
De kracht ervan is volkomen.
Als deze kracht op Aarde gegoten is, moet je voorzichtig aarde van
vuur scheiden, het fijne van het grove.
(Als je te werk gaat) met groot verstand, stijgt (deze kracht) van
de Aarde op naar de Hemel,
daalt weer af naar de Aarde en ontvangt energie van de hogere en de
lagere (regionen).
Zo zal je de glorie van de hele wereld verwerven.
Daardoor zal alle duisternis van je wegvluchten.
Dit is de kracht in zijn meest geconcentreerde vorm,
omdat (deze kracht) elke ijle en vaste stof zal doordringen.
Zo is de wereld geschapen.
Op de wijze die hier beschreven is, zullen hieruit wonderlijke
aanpassingen voortkomen.
Daarom word ik Hermes Trismegistus genoemd, omdat ik de drie delen
van de filosofie van de gehele wereld bezit.
Dit is wat ik te zeggen had over de werking van Zon.
Dit korte, maar krachtige geschrift is niet bedoeld om
kennis over te dragen aan anderen, maar om de kennis en de kracht die diep in
ieder mens verborgen liggen vrij te maken. Het is een tekst, met daarin een
aantal mantra’s, dat bij de lezer ervan een innerlijk transformatieproces in
gang zet. Daarvoor is het nodig dat de lezer de tekst net zo lang bestudeerd en
onderzoekt totdat tussen de woorden door de bedoeling achter de tekst doorgrond
en begrepen wordt. Naarmate de tekst beter begrepen wordt zal de lezer de tekst
ook toe gaan passen omdat het een veranderingsproces in gang zet dat
onomkeerbaar is.
Hieronder volgt een beschrijving van mijn ‘vertaling’ van de
tekst van de Smaragden Tafel.
Dat wat je
nu gaat lezen is onomstreden
Er is geen
boven, er is geen beneden
Alles is
overal om ons heen aanwezig
Weet dit
als je steeds meer verwonderd raakt over het bestaan van het Ene, de bron waar
alles uit voortkomt. Alles is één geheel, een HeelAl (Universum)
En zoals
alle dingen (zichtbare vaste materie) ontstaan door de gedachte (aandacht) die
je er aan geeft, je denkt dat iets bestaat, dus bestaat het ook in je wereld
zo is alle
vaste materie ontstaan doordat het onder invloed van die gedachte een
verbinding is aangegaan (aantrekkingskracht)
De
mannelijke kant is het licht, de richting gevende
De
vrouwelijke kant is de duisternis, de schaduwzijde van het licht
Het
ontastbare (onstoffelijke) heeft oneindige mogelijkheden in zich
Het
tastbare (stoffelijke) laat het daadwerkelijk ontstaan en tot ontwikkeling
komen
De energie van
de bron is overal aanwezig is in de wereld, je kunt er niet omheen
Als de energie
eenmaal iets vorm gegeven heeft (geboren is), ga je op zoek om die vorm weer vrij
te maken van het verwarmende vuur (in je hart). Je scheidt het fijne (ziel) van
het grove (lichaam) zodat de ziel het lichaam achter kan laten op Aarde.
Wie deze
kennis op een verstandige manier toe weet te passen (gnosis heeft)
gaat na
afloop van dit leven op Aarde (het beneden) weer terug naar de bron (het boven)
en keert daarna evengoed weer terug naar de Aarde (herboren worden,
reïncarnatie) waarbij je de kracht (energie en kennis) meeneemt die je opgedaan
hebt in de dimensie hier op Aarde (beneden) en de dimensie om ons heen (boven).
Als je op
deze manier leeft zal je uiteindelijk (na meerdere reïncarnaties) de helende,
rustgevende kracht van de bron (het HeelAl - Universum) in je bezit krijgen
Daardoor
zal je angst voor het onbekende voorgoed uit je leven verdwijnen (omdat je weet
dat niets onbekend voor je is, er is géén duisternis voor wie niet alleen met
de ogen ziet)
Dit is de
pure kracht (energie)
Omdat deze
energie in alles om ons heen, in het stoffelijke (vaste materie) én in het onstoffelijke
(het ontastbare), aanwezig is. Deze energie kennen we als neutrino’s.
Zo is de
wereld van het licht, waarin we nu leven, ontstaan.
En als je
leeft zoals hier beschreven is zal je verwonderd raken, omdat je de wonderlijke
verandering bij jezelf zult bemerken
Daarom
heeft men mij de driemaal grote Hermes genoemd, omdat ik de ware kennis heb van
de Universele drie-eenheid
1.
de vader is het licht in de stoffelijke wereld
(de verleiding)
2.
de moeder is de schaduwkant van het licht, de
onbekende stoffelijke wereld van de duisternis.
3.
de Ene is de bron van energie waar dit alles
uit voorkomt, de onstoffelijke (onzichtbare en ontastbare) wereld, die we via
de geest, het denken, kunnen gebruiken om ons bewustzijn te laten groeien.
Dit is wat
ik te zeggen heb over de betekenis van de zichtbare wereld van het licht waarin
wij leven, (en van het nut van de geestelijke ontwikkeling van het bewustzijn
van iedere individuele mens).
Hoe je er open voor kunt komen staan is prachtig beschreven
in de eerste boeken over de zoektocht naar de Graal (door Etienne van Troyen en
Wolfram von Eschenbach). Het lopen van een labyrint laat je ervaring opdoen áls
je de durf hebt om er met gevoel doorheen te lopen.
Eenmaal als mens in
een lichaam hier op Aarde heb je 2 keuzes; Je loopt het pad dat anderen
beschijnen voor je óf je ver-licht je eigen pad.
Wie geboren wordt heeft het licht van nature bij zich. Het
is een klein vlammetje dat je het begin van je levenspad laat zien. Als je het
levenspad verder oploopt zal de vlam langzaam doven. In het begin kun je nog
gebruik maken van het schijnsel van de vlam, maar al vlug zal de vlam die je
pad verlicht doven als deze niet gevoed wordt. Dan kom je voor de schijnbare keuze
te staan; Ga ik mijn eigen licht ontsteken of volg ik het licht dat anderen
verspreiden.
Eeuwenlang werd de mens geleerd om het eigen licht te
ontsteken en hierop te vertrouwen. Je gaat dan zelf op zoek naar wat je belangrijk
vind. Je leert om zelf keuzes te maken maar ook dat iedere keuze die je maakt
bepalend is voor je lot op een of ander moment. Geen keuze is zonder gevolg. Je
leert inzien dat geen enkele keuze definitief is en dat je altijd de mogelijkheid
hebt om van je keuzes te leren omdat je altijd later de kans krijgt om nieuwe
keuzes te maken. Je wordt niet alleen lichamelijk volwassen. Ook je geestelijke
ontwikkeling (spiritualiteit) kan ongeremd tot volwassenheid komen. Je
geestelijke vermogen stelt je in staat om niet alleen maar met je verstand te
denken maar ook met je hart te voelen. Je leert zo buiten het vierkantje kijken
en alle mogelijkheden die er zijn te benutten. Je laat geen mogelijkheid
onbenut om te leren en te groeien. Hierdoor wordt je een compleet mens die
zichzelf accepteert en door de omgeving wordt gewaardeerd.
In het boek: Inspiratie van Wayne W. Dyer uit 2006 staat de
volgende tekst.
Wanneer we alle stadia van ons leven bekijken, zien we dat we van
de eerste tot de laatste ademtocht door omstandigheden worden gedwongen. En
toch bezitten we nog altijd de grootste van alle vrijheden, het vermogen om ons
innerlijke Zelf te ontwikkelen in harmonie met de morele orde van het Universum
(het Al), zodat we ondanks alle tegenslagen gemoedsrust vinden.
(Geschreven door: Johann Wolfgang von Goethe, Duits dichter,
1749-1832).
De weg naar Gnosis
en de her-ontdekking van de energetische Vonk is een weg die je geduldig maar
standvastig gaat. Vele filosofen en dichters hebben geprobeerd om dit duidelijk
te maken;
- Wijsheid is slechts mogelijk als we op zoek gaan naar wat goed is voor een mens, naar de waarheid in het aardse bestaan en naar het schone waarvan we kunnen genieten. (Plato, Griekse wijsgeer, 350v Chr.)
- Je zult me zoeken en je zult me vinden, als je me zoekt met heel je hart. (Jezus van Nazareth)
- ·Men moet vaker fout zijn gelopen, zich op veel wegen hebben begeven, om tenslotte toch erachter te komen, dat men nooit de eigen weg heeft verlaten. (Edmond Jabès, Frans-Joodse schrijver, 1976)
- Iedere muur is ook een deur. (Ralph Waldo Emerson, USA, filosoof, 1803-1882)
- Nooit zal ons een deur, waarnaar toe wij, aangedreven werden door een onbekende reden, door onverzadigbaar verlangen, alles te verleren, te verdwijnen in de afgrond... voor de gek hebben gehouden of voor de gek houden. (Edmond Jabès, schrijver, 1976)
- Wanneer al jouw verwachtingspatronen in twijfel worden getrokken, zal je merken dat jij - zoals je nu bent - precies bent zoals je moet zijn. Misschien ben je nooit zo dicht bij je ware Natuur geweest. (Jan Kersschot, België, schrijver, 2000)
- What lies behind us and what lies before us, are tiny matters compared with what lies within us (Wat achter ons ligt en wat voor ons ligt zijn slechts kleine zaken, vergeleken met wat in ons ligt). (Ralph Waldo Emerson, 1803-1882)
- De wereld bestaat in jou. Alles is Eén. Een zijn is het geheel liefhebben. (Uit het boek: Uit de droom door Timothy Freke, USA, 2007)
- Door je ego zo klein mogelijk te maken schep je beetje bij beetje een wereld voor jezelf van ongekende schoonheid. (uit het boek: de magiër van Strovolos door Daskalos, Cyprus, 1985)
- De grootste bedreiging voor de mensheid is níet het kwaad of slechte mensen, het is de passiviteit van de goede mensen. (Martin Luther King jr., dominee en mensenrechtenactivist, 1929-1968).
Als kind ben je dan veelal
aangewezen op wat je leert van de mensen om je heen. Zij begeleiden je op je
levenspad en helpen je om eigen ervaringen op te doen. Géén leermeesters maar wijze
mensen die dicht bij je staan en uit eigen ervaring putten om je te helpen. Ze
doen het niet voor je, ze doen het je hooguit voor zodat je zelf ook de
ervaring op kunt doen.
In onze moderne tijd, vanaf
ongeveer 2000 jaar geleden, is de nadruk toenemend komen liggen op het volgen
van die ander. Die ander gedraagt zich niet als een wijze maar meer als een
leermeester (priesters, schoolmeesters, politici e.d.). De leermeester vertelt
ons hoe we een goede leerling kunnen zijn. We leren niet door zelf te ervaren
maar door te geloven dat wat gezegd wordt de enige waarheid is. We luisteren gefascineerd
naar wat anderen zeggen dat goed voor ons is. We maken geen eigen keuzes maar
volgen het pad dat ons gewezen wordt, als volgelingen, bijna blindelings.
Wie van het licht van anderen gebruik maakt zal vaak in de
schaduw van die ander staan. Die ander bepaalt waar en hoe sterk het licht
schijnt en of je wel of niet hier gebruik van mag maken. Dit zorgt er voor dat
je afhankelijk bent van die ander. Die ander heeft daardoor toenemend macht
over je en bepaald steeds meer voor jou wat te doen en wat te laten. De ander
zal je dan ook remmen in je geestelijke, spirituele, ont-wikkeling om te
voorkomen dat je op zoek te gaat naar je eigen licht.
We zijn, omdat we niet anders meer geleerd hebben, het vermogen
om ons eigen licht te ontsteken verloren. De mogelijkheid om zelf te schijnen
is er nog wel, maar die wordt verdrongen, door wat ons vertelt en meer nog door
wat ons afgeleerd is. De mensen is geleerd om te vertrouwen op die leermeester,
die het ‘zo goed met ons voor heeft’. Die heeft ons verteld dat we vér van de
duistere wereld vandaan moeten blijven. Wie het toch waagt om zijn licht daarop
te richten wordt bestraft en betiteld als duivels. We zijn bang gemaakt voor
onze eigen vermogens om dieper waar te nemen en ons geestelijk verder te ontwikkelen.
De verleiding van het lopen in het licht van die ander is
groot geworden omdat het zo gemakkelijk is om te volgen. We worden er volop
voor beloond als we een goede volgeling zijn.
De beloning bestaat uit materiële
rijkdom en wereldse macht. De ultieme beloning vindt plaats door opname in het
eeuwigdurende paradijs. De leermeesters houden ons voor dat dit het hoogste
doel is in je aardse leven. Je kunt dit echter pas bereiken ná je dood als je
in dit leven een goed gelovige bent geweest.
We zijn gaan geloven dat we niet op ons eigen licht kunnen
vertrouwen en hebben geen idee hoe we in ons eigen licht iets op kunnen bouwen.
We weten niet eens dat we deze mogelijkheid in ons hebben. We zijn onwetend
(agnostisch) geworden.
1. En Jezus zei:
Ieder die de betekenis
van deze woorden vindt,
zal de dood niet smaken.
2.Jezus zei:
Laat hij die zoekt
niet ophouden met zoeken,
totdat hij vindt,
en als hij vindt
zal hij verontrust worden,
en als hij verontrust is,
zal hij zich verwonderen
en hij zal over het Al heersen.
3.Jezus zei:
Als zij, die leiding aan jullie geven, zeggen:
Zie, het Koninkrijk is in de hemel,
dan zullen de vogelen des hemels
jullie vóór zijn.
Als zij zeggen: Het is in de zee,
dan zullen de vissen
jullie vóór zijn.
Maar het Koninkrijk des hemels
is binnenin jullie
en buiten jullie.
Als jullie jezelf kennen
zullen jullie ook gekend worden
en zullen jullie weten dat
jullie zonen en dochters
van de levende Vader zijn.
Maar als jullie jezelf niet kennen,
dan zullen jullie in armoede zijn;
dan zijn jullie armoede.
(Uit het gnostisch Nag-Hammadi evangelie van Thomas
uit de 3e eeuw)
Er zijn uitzonderingen,
mensen die uit zichzelf verlicht zijn en in hun geest vrij zijn. Deze krachtige
personen staan in contact met de ons omringende duisternis met daarin alles wat
een mens nodig heeft om verlicht en wetend (gnostisch) te zijn. Ze hebben
kennis van de bron van energie waaruit alles voortkomt en alles weer in
terugkeert. Ze ontlenen hun kracht niet aan de verleiding van het licht maar
aan de energie van de liefdevolle duisternis, de donkere materie die ons
allemaal omringt, waar ze volop hun rust en wijsheid uit kunnen putten. Ze
hebben een sterke geestelijke verbinding tussen hun lichaam en hun ziel gemaakt
waardoor hun bewustzijn is toegenomen.
Op een dag leer je het subtiele verschil kennen
tussen een hand vasthouden en een ziel ketenen
Dan leer je dat liefde niet betekent: leunen
en dat gezelschap niet betekent: veiligheid
Je ontdekt dat een kus geen contract is
en een cadeau geen belofte
Je begint je nederlagen te accepteren
met je hoofd omhoog en je ogen open
Je leert vertrouwen op vandaag
omdat morgen te onzeker is voor plannen
Na een poos leer je dat zelfs zonneschijn je
verbrandt
als je er te veel van krijgt
Dan wordt het tijd je eigen tijd te beplanten
en dan zorg je voor je eigen ziel
en wacht je niet langer op een wonder van buitenaf
En dan weet je echt, dat je het echt kunt volhouden
en dat je echt sterk bent
en dat je echt waarde hebt
En je leert en leert
Bij ieder afscheid leer je
De kracht van loslaten – door Voltaire (1694-1778
filosoof)
Daarom is er een universele wet, namelijk dat niets in het
Heelal verloren gaat. Alles wat we nodig hebben is er altijd al geweest en zal
er altijd blijven. Het is er voor iedereen. Het enige noodzakelijk is dat je
over je angst voor het onbekende heen stapt en voor het nieuwe durft te kiezen.
De keuzes die je maakt, zelfs die je voor je hebt laten
maken door die ander, bepalen altijd je eigen lot. Wat je overkomt, is je eigen
keuze.
In ieder mens zit een vonk, een herinnering aan het
vlammetje dat je pad belicht heeft direct na je geboorte. Je hebt deze
her-innering je leven lang in je. Het enige noodzakelijke is dat je zelf de
vraag stelt wat dit betekent. Het stellen van deze vraag, in je eigen woorden,
toont inzicht en geeft je de mogelijkheid om zelf op onderzoek uit te gaan. Je
stapt uit de schaduw en gaat op zoek naar je eigen licht. Je ontsteekt de vonk
die het vuur in je hart zal doen vlammen. Je ontdekt de helende kracht van je
eigen licht. Je kracht brengt je steeds dieper in aanraking met de donkere
materie en de energie daaromheen die alles bevat en alwetend is. Het voelt als
een veilig thuis komen.
Veel te laat heb ik jou lief gekregen,
schoonheid wat ben je oud, wat ben je nieuw.
Veel te laat heb ik jou lief gekregen.
Binnen in mij was je, ik was buiten,
en ik zocht jou als een ziende blinde
buiten mij, en uitgestort als water
liep ik van jou weg en liep verloren
tussen zoveel schoonheid die niet jij is.
Toen heb jij geroepen en geschreeuwd,
door mijn doofheid ben jij heen gebroken.
Oogverblindend ben jij opgedaagd
om mijn blindheid op de vlucht te jagen.
Geuren deed jij en ik haalde adem,
nog snak ik naar adem en naar jou.
Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik,
honger ik naar jou. Mij, lichtgeraakte,
heb jij doen ontbranden. En nu brand ik
lichterlaaie naar jou toe, om vrede.
(door Aurelius Augustinus uit 425, in een vertaling
van Huub Oosterhuis uit 1999)
Om het contact met de je omringende duistere wereld (de
paranormale wereld, de andere dimensies, dé bron) te kunnen maken is het van
belang dat je de angst om zelf in het licht te staan overwint.
Onze grootste angst is NIET dat we onvolmaakt zijn.
Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig
zijn!
Het is ons licht, niet onze schaduw, die ons het
meest beangstigt.
Wij vragen ons af: "Wie ben ik om briljant te
zijn, prachtig, talentvol, fantastisch?".
Maar wie ben jij om dat NIET te zijn?
JIJ bent een kind van God.
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen
dienst.
Er is niets verlichts aan je klein te maken opdat
andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.
Wij zijn allemaal bedoeld om te stralen als
kinderen.
Wij zijn geboren om de glorie van God, die in ons
is, te openbaren.
Die is niet in sommigen van ons, die is in
iedereen!
En als we ons licht laten stralen, geven we
onbewust andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij bevrijdt zijn van onze eigen angst,
bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.
Marianne Williamson (uit: Terugkeer naar de liefde
- 1999)
Door je angst achter je te laten ontsteek je je eigen licht,
het vuur in je hart. Dan ga je ont-dekken wie je zelf bent omdat je niet langer
meer in het licht van die ander wilt staan. Je staat vanaf nu volop in je eigen
licht. Je licht schijnt verder dan ooit tevoren en je ervaart dat de duisternis
niet iets is om bang voor te zijn. Je eigen licht is namelijk in staat is om
die duisternis zichtbaar en voelbaar te maken. Je hart, dat nu in vuur en vlam
staat, is in staat om te voelen wat er in én om je heen gebeurt. Je voelt waar
je niet meer mee in aanraking wilt komen, waardoor je er afstand van kunt
nemen. Je voelt ook waar je sterker van wordt, waarvan je groeit en met wie je
werkelijk graag samen wilt zijn. Je voelt dat je het eigen licht wilt en kunt
delen met anderen die dicht bij je staan maar je niet in hun schaduw zetten.
Daardoor kun je samen iets uit stralen, dat sterker is dan je ooit voor
mogelijk hebt gehouden. Het vergroot je zelfvertrouwen en geeft je de rust om
te wachten op je eigen momenten in het nu.
Ik zei tot mijn ziel, wees stil en wacht zonder
hoop
Want hoop zou hoop op het verkeerde zijn
Wacht zonder liefde
Want liefde zou liefde voor het verkeerde zijn
Dan is er nog geloof
Maar het geloof en de liefde en de hoop schuilen
allen in het wachten
Jean Shinoda Bolen (uit: Op weg naar Avalon - 1994)
De duisternis is om ons heen omdat we met onze ogen de
energie van de duisternis niet kunnen waarnemen. Maar als we door hebben dat we
op het licht in ons hart kunnen vertrouwen stralen we dit licht uit naar alles
in onze omgeving, dus ook naar de duisternis. Daardoor wordt zichtbaar wat niet
met onze ogen waarneembaar is en wat altijd in de schaduw van die ander
verborgen is gebleven. De warme liefde en de diepe rust die je dáár ont-moet is
groter dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.
In uitspraak 113 van het Thomas-evangelie stelt
Jezus dat het koninkrijk niet in de toekomst ligt. Ook niet in de hemel. Het is
'uitgespreid over de aarde, maar de (meeste) mensen zien het niet'.
De gnostische uitleg daarvan is, dat de boodschap
van Jezus over een innerlijke ervaring gaat;
Zijn leerlingen zeiden tot hem:
Wanneer zal het koninkrijk komen?
Jezus zei:
Het koninkrijk komt niet door het te verwachten.
Je kunt niet zeggen: ‘Het is hier’, of ‘Het is
daar’.
Nee, het koninkrijk is uitgespreid over de aarde
maar de mensen zien het niet.
In Thomas 51 benadrukt Jezus de aanwezigheid van het koninkrijk in het hier;
Wat je nog verwacht is al gekomen,
maar je herkent het niet.
Dit is wat er nu om ons heen gebeurt:
- De Nieuwe tijd heeft een toename van nieuwe-tijds-kinderen, die dit vermogen weer zelf in zich hebben en de vonk al vlug kunnen ontsteken.
- Door het aanbreken van het tijdperk van de Waterman waardoor die ander die ons in de schaduw heeft gezet veel aan kracht verliest worden wij alsnog in staat gesteld om de vonk te ontsteken.
- 21 december 2012 – het begin van het tijdperk waarin de duisternis om ons heen weer gaat verdwijnen en we als mensheid in gaan zien dat de wereld zoals we die kennen zo niet kan en zal blijven bestaan. Niet onze ogen worden geopend, die zien alleen maar het verleidelijke licht, maar het vuur in ons hart wordt ontstoken, waardoor we waarnemen wat buiten ons gezichtsveld, werkelijk liefdevol en van waarde is voor ons allemaal.
- Ver is wat er gebeurt, diep, diep, wie zal het
ont-dekken…. (Prediker ;-)
Namasté
Geen opmerkingen:
Een reactie posten