1 februari 2011

Gnothi seauton - ken jezelf

Ik ben een gnosist - ik leer mijzelf kennen.


Als gnosist leef ik naar de woorden van de gnostiek, eigenlijk gnosticus genoemd.
Ik noem me gnosist omdat ik de gnostiek nog gewoner wil laten zijn dan dat deze al is. Door de geschiedschrijvers zijn allerlei gnostische stromingen omschreven met de meest vreemde kenmerken. Als je zoekt zul je deze zeker vinden maar ik vind ze te bizar om ze hier te beschrijven. Besef dat deze door de vervolgers enn bestrijders van het gnosticisme (=gnosisme) zijn geschreven.
Omdat ik helemaal los wil zijn van deze volledig onterechte omschrijving door mn. christelijke vervolgers, noem ik me gnosist. Neemt niet weg dat ik de gnostiek een warm hart toedraag. Daarom noem ik me met heel mijn hart en uit liefde voor het leven: gnosist. 

In het volgende artikel beschrijf ik hoe ik gnostiek ervaar en hoe ik deze toepasbaar maak in mijn  leven. Niet iets moeilijks maar wel iets waar ik heb meoten leren om los te laten wat niet van mij is.

Ankh (Gnostisch)
Gnosist, zo noem ik mezelf met een reden.
 Ik ben een gnosist omdat ik geloof, niet godsdienstig, maar als in-spiratie om mij zelf te leren kennen en zo mijn leven zinvol vorm te geven. 

Hoe?
Door mezelf te zijn en op mijn eigen intuïtie en gevoel te vertrouwen.
Dat wat mij overkomt, overkomt mij omdat ik dat, bewust of onbewust, zelf in gang heb gezet of niets heb gedaan om het te veranderen. Het zijn mijn keuzes die me gebracht hebben tot wat ik nu ben.
Als me dat niet gelukkig heeft gemaakt heb ik niet altijd de goede keuzes gemaakt maar heb ik in het nu direct de keuze om het voortaan anders te doen. 
Het begint met het stellen van de juiste vraag. Het antwoord weet ik al (diep van binnen). Door het stellen van de juiste vraag komt het antwoord tot leven omdat ik met het stellen van de vraag de verandering al in werking heb gesteld.
Door hier in vol vertrouwen naar te leven krijg ik dat wat ik wens en dat wat mij daarom toekomt of toevalt en leef ik om dát te volbrengen waarvoor ik op deze Aarde leef.

Los laten:
Het gaat in dit leven hier op Aarde niet om verlangen naar bezit, rijkdom, succes, oud worden, enz…. Dat verlangen geeft alleen maar pijn en verdriet omdat bij het voldoen van dit verlangen er weer een nieuw verlangen ontstaat. Er is geen voldoening te bereiken als ik niet leer om verlangen los te laten. Dit continue verlangen verleid mij ook om de werkelijke waarden in het leven te negeren. Het houd me af van de voldoening van het geluk van het kenne van mezelf om zo te komen tot samen-werken aan een harmonieuze samenleving.

De reden van het leven op Aarde is om de opdracht die ik meegekregen heb te volbrengem. Het is als de zoektocht naar de Graal om deze uiteindelijk te vinden. Hierover zijn vele boeken vol geschreven.

Graalboeken die ik aanbeveel zijn:

Drie boeken die het middeleeuwse graalverhaal vertalen naar het hier en nu.

Ik geloof in de zelfredzaamheid van ieder mens als individu, omdat ieder mens als individu in staat is om een zinvolle bijdrage te leveren aan een vreedzame wereld waarin mensen gebruik maken van elkaars kennis en kunde, uitgaande van de energetische kracht die in ieder mens aanwezig is. Weliswaar verschillend in sterkte maar altijd weer met unieke kwaliteiten.
Samenwerken en gebruik maken van deze individueel verschillende energetische krachten  en leren van wat de ander aan je vertelt en vertellen wat de ander van je kan leren.
Er zijn door de tijd vele mensen geweest die het op een mooie en duidelijke wijze in verhalen of gedichten hebben  verwoord. 

De verhalen en gedichten die mij het meest aanspreken zijn:

  • Marianne Williamson (geciteerd door Nelson Mandela) – Terugkeer naar liefde
  • Gnostische tekst uit Nag Hammadi - Thomas evangelie
  • Gedicht van Aurelius Augustinus (kerkvader) vertaalt door Huub Oosterhuis
  • Inspirerende teksten zoals van Voltaire, Goethe (Faust), Bram Moerland.  
Maar ook kunstwerken zoals:
  • Schilderijen van Leonardo da Vinci, Rembrandt, Rafaël, Giotto, vd Weijden
  • Beelden van Michelangelo, Bernini, Canova, Rodin

Geschiedenis van de Gnostiek.
 Al ver voor onze jaartelling was het gnosisme een vredelievende wereldgodsdienst die alle mensen in alle vrijheid gelijkstelde aan elkaar.
De Romeinse patriciërs hebben vanaf 300 na Chr. het gnosisme en alle aanverwante geloven en godsdiensten verketterd en grotendeels uitgeroeid door een nieuw opgerichte godsdienst; de Christelijke kerk. Deze kerk stelde de vrouw als ondergeschikt aan de man, stelde leiders (paters, bisschoppen, paus) aan die aan het gewone volk de geboden en verboden van de kerk gingen uitleggen.  Via dogma’s werden regels aan het volk opgelegd en wie zich niet aan die regels hield werd in de ban gedaan of vervolgd door de moordende Inquisitie. Ook moest men gaan werken voor bazen (grootgronbezitters, later graven en baronnen) en belasting gaan betalen aan de staat. Vele ‘ongelovigen’, zoals gnosisten, die weigerden om hun vrijheid op te geven kwamen terecht in de arena’s. Het is dus geschiedvervalsing dat de christenen werden vervolgt en in de arena’s terecht kwamen. De christenen wisten door onderwerping en onderdrukking hun godsdienst op te leggen aan bijna alle volkeren ter wereld. Er zouden nog vele eeuwen van leugens en moorden volgen alvorens de ondoorzichtige sluier van de Christelijke kerk zou worden afgeworpen in onze tijd.

In uitlopende perioden is telkens weer het gnosisme vanuit Azië en Noord-Afrika (Armenië, Perzië, India, Palestina , Egypte, Ethiopië) geliefd gebleven in Europa, van Bogomielen (Bulgarije, Balkan) tot Albigenzen (Zuid-Frankrijk en Noord Spanje).  Vooral in in Zuid-Europa (Spanje, Zuid-Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Zuid-Duitsland) is het gnosisme altijd onder de bevolking blijven leven. In de 12e en 13e eeuw bereikte het vanuit het zuiden ook de Nederlanden (mn. Vlaanderen en Brabant).
Door deze steeds terugkerende openbaringen in Europa vormde het gnosisme telkens weer een bedreiging voor de elite (eerste de Romeinse patriciërs en later de Roomse adel) die steeds minder grip kregen op de bevolking omdat die ontdekten dat ze geen alles bepalende leiders nodig hadden om een gelukkig en vrij leven te kunnen leiden.  Ook hoefde er geen belasting betaald te worden in gebieden waar het gnosisme ook door de regeerders werd toegepast. Men leefde in volstrekte gelijkheid vredelievend en toenemend welvarend met elkaar samen in harmonie met de natuur.

Occitanië Katharenkruis
De meest recente gnosisten waren de "Goede mensen", Albigenzen genoemd omdat ze in eerste instantie vooral in het gebied rond Albi woonden. Door de christenen werden ze neerbuigend katharen genoemd (= ketters, een andere mening hebbend), De Albigenzen leefden in de Langue d'Oc / Occitanië, een groot gebied in het zuiden van Frankrijk met de steden Toulouse, Albi, Beziers en Carcassonne als centrum. De leefwijze van de Albigenzen vond navolging in Spanje (Aragon en Baskenland) maar ook richting Lombardije en Tirol en verder naar Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Zelfs in de Nederlanden (Vlaanderen en Brabant vond men navolging. 

  • Een boek dat het leven van de Albigenzen mooi beschrijft is: Kate Moss – Het verloren labyrint.


Omdat de bedreiging voor de kerk te groot werd kwam op de titel ‘kathaar’ de doodstraf te staan, terwijl het in mijn ogen juist gestimuleerd moet worden om een andere mening te hebben. Deze mening moet echter niet opgedrongen worden, iets wat de christelijke kerk (katholieken, islam) juist wel doet. Christenen beweren het enige ware geloof te zijn.
Gnosisten geven aan dat er geen geloof is, anders dan het geloof in jezelf en in de kracht van de samenwerking met anderen in harmonie met de omringende natuur op aarde en in de energie van het heelal. Hoe kan zo’n mooi geloof een bedreiging zijn, waar de dood op moet volgen?


Dominicaanse Inquisitie (Franse lelie)
De Albigenzen werden tussen 1145 en 1280 systematisch uitgemoord door katholieke legers o.l.v. Dominicanen en Franciscanen.  Voor het gemak werd de hele bevolking uitgemoord, ook de christelijke bewoners. Een ware genocide dus. Men probeerde op deze manier zoveel angst te zaaien dat niemand zich meer gnosist zou durven noemen. In werkelijkheid waren de edelen en de geestelijkheid zelf ook bang dat er iets van het gnosisme zou blijven bestaan. De ongenadige Inquisitie had het gnosisme niet uit kunnen roeien, nu deed men het met moord en doodslag. De Inquisitie zou tot in onze tijd echter actief blijven om vermeende ongelovigen (atheïsten, gnosisten, moren e.d.) uit te roeien.


Tempelierskruis

Andere gnosisten waren de Tempeliers (rond 1314 gruwelijk uitgemoord door de pauselijke legers), maar ook vele bekende wetenschappers en kunstenaars uit alle perioden, maar vooral tijdens de renaissance. Weliswaar moetsen ze allen hun (geheime, esoterische) kennis ondergronds vertellen omdat ze anders door de kerk in de ban zouden worden gedaan.






Waterman
Nu, na bijna 2000 jaar is het zover en na het tijdperk van de Vissen treed het tijdperk van de Waterman aan.  Deze kentering is onomkeerbaar en gaat er voor zorgen dat mensen de kans krijgen het juk (dogma) van de kerk af te werpen. Mensen, ook het gewone volk, krijgen een groter inzicht in hun mogelijkheden. Dat is allemaal al voorspelt in de Renaissance, vastgelegd in mysterieuze gedichten, verhalen , beelden en schilderijen (i.v.m.  de continue dreiging van de Inquisitie) die nu steeds meer van hun esoterische (geheime) kennis bloot geven. 


In onze tijd kan er eindelijk wat opener gesproken worden over gnostiek, door oa:
Wetenschappers zoals

  • Einstein
  • Hawkins
  • Hapgood
  • Pim van Lommel – Eindeloos bewustzijn(boek)
Kunstenaars zoals

  • Machowski – de Matrix (film)
  • Tolkien en Peter Jackson – In de ban van de Ring(boek en film)
  • Dan Brown en Ron Howard – Da Vinci code (boek en film)
  • Ramos – Bedazzled (film)
  • Wainwright – Stigmata(film)
  • Bram  Moerland – auteur (Katharen, Nag Hammadi,Evangelie van Thomas)
  • Jacob Slavenburg- cultuurhistoricus, docent (HGU), auteur (inleiding tot de gnostiek)
kunnen steeds opener over hun bevindingen spreken en hun ideeën uitwerken.

Uit de tijd voor het ontstaan van de Katholiek Christelijke kerk dateren ook geschriften die een heel ander verhaal vertellen over de tijd van voor het begin van onze jaartelling. 
Het Oude Testament berust grotendeels op waarheidsgetrouwe verhalen, overgenomen van oudere geschriften uit Babylonië, Perzië en India. 
Het Nieuwe Testament is echter geschreven in opdracht van de Katholiek Christelijke kerk, die weliswaar met overname van bestaande heidense feesten en gebruiken, een heel nieuwe verzonnen geschiedschrijving introduceerde, om zodoende het bestaan van de nieuwe christelijke kerk te rechtvaardigen. 
Alle oude boeken (heidens en ketters genoemd) werden verbrand, zelfs de grootste bibliotheek ter wereld (Alexandrië) werd volledig verwoest. Gelukkig zijn er mensen geweest die geschriften hebben verborgen. Als er door de tijd alsnog zo’n geschrift werd gevonden werd dit alsnog vernietigd of opgeborgen in de diepste archieven van het Vaticaan. 



De laatste jaren worden de zeldzame geschriften echter openbaar gemaakt met opzienbarende verhalen. Er waren veel meer Evangeliën dan vermeld in het Nieuwe testament, die een totaal ander verhaal vertellen over de geschiedenis van Jezus van Nazareth maar ook een heel ander tijdsbeeld geven. Nergens staat dat Jezus een katholiek christelijke kerk gewenst heeft of een zoon van God was. Hij predikte een vorm van gnosisme en had veel aanhangers in het Romeinse Rijk. 
Na de moord op Jezus vluchtte een deel van zijn volgelingen, waaronder zijn vrouw (Maria Magdalena, de Apostel der Apostelen, de meest geliefde) en zijn kinderen naar Zuid-Frankrijk. Mogelijk is daarom nog steeds  altijd de invloed van het gnosisme aanwezig gebleven wat resulteerde in bloeiende perioden zoals de opkomst van de Tempeliers en het vrije geloof van de Katharen, die prima samen konden leven met Joden, Islamieten (Moren), boeddhisten en hindoeïsten, de geschiedenis van Richard Leeuwenhart en de verhalen van koning Arthur en de Graal en de bloeiende periode van de Renaissance.

Zie de Zesster.
De Kelk en de Kling. 
Vereniging tussen man en vrouw maakt sterk
Het verhaal van de Da Vinci Code......

Hermetisch gnosisme:
Zo buiten, zo binnen.
Zo boven, zo beneden.


De Indianenstammen uit Amerika (Cherokee, Sioux, Navaho’s), de Maya’s, de Nepalezen en zelfs de Egyptenaren voorspellen een grote ommekeer in onze tijd. Als centrumtijd wordt 21 december 2012 genoemd. Geen ‘doomsday’ waarop de wereld vergaat  maar juist een dag van hoop omdat dan de kracht tot verandering het grootste aanwezig is.
Je ziet het overal om je heen gebeuren. De ontwikkelingen die het door de elite, voortkomend uit het juk en dogma van het Christendom, in gang zijn gezet;
Kapitalisme, ongebreidelde geldzucht en verlangen naar luxe ten kosten van rust en saamhorigheid: de 24 uurs economie waarin de tijd niet meer bij te houden is en mensen de ‘rat-race’ steeds vaker moeten loslaten ten kosten van zware depressies: industrialisatie met een ongekende  vervuiling van de Aarde tot gevolg: onderdrukking van vrouwen met een nietsontziende ‘Macho-cultuur’ tot gevolg:  kenniseconomie met het loslaten van het ‘kindzijn’, waar kinderen steeds jonger naar school gaan en mensen alleen nog maar achter de computer zitten om hun zaken te regelen: wereldwijde telecommunicatie waardoor de scheefgroei tussen arm en rijk steeds duidelijker wordt met afgunst en intolerantie en onderlinge rassenhaat tot gevolg. Deze lijst is schier onuitputtelijk.
Veel ontwikkelingen zijn als goed voor het volk in gang gezet maar leiden altijd weer tot toenemende macht en rijkdom van diezelfde elite wereldwijd.
Onze tijd nu geeft ons de kans om deze ontwikkeling tegen te gaan, stop te zetten en om te keren, mits we dit met het grootste deel van de bevolking ook willen. Natuurlijk is er niet één grote beweging, dat zou wel erg mooi zijn, maar ieder gebied maakt voor zichzelf die beweging. (zie Slotsom - Epiloog)
En hier komt de kern van het gnosisme weer kijken. Lees het begin van dit verhaal nog maar een keer  als je het nog niet begrepen hebt.

Slotsom – Epiloog
  In Europa komen we los van het kapitalisme en de dwang naar economische groei. We omhelzen rust en saamhorigheid opnieuw, zoals we meer dan 3000 jaar geleden ook deden, voor de opkomst van het christendom (en de islam).
In Afrika komt men vrij van de gevolgen van de onderdrukkend kolonisatie en de rassenhaat en leert men zichzelf weer te onderhouden; niet op het nivo van onze waardeloze rijkdom, maar op de oude vertrouwde Afrikaanse manier van leven in harmonie met de rijke natuur. In Azië ontdoet men zich van onderdrukkend regimes en herkent men weer de oude waarden van Prana, Chi en Yin & Yang. 

Yin en Yang - kelk en kling - elkaar in gelijkheid aanvullend
In Amerika drijft men de zucht naar drugs de wereld uit en gaat men terug naar waarden van de Native (Indianen) Cultuur, waarbij men alleen dát produceert wat men werkelijk ter plekke en op dat moment nodig heeft. Handel is prima, maar alleen ruilhandel naar behoefte.

Dit proces leidt tot vele crisissen, waaronder oorlogen en natuurrampen waardoor ook de overbevolking afneemt. Deze crisissen zullen overwonnen worden, door een wereldwijd gevoel van saamhorigheid. 
Onze energie richten we alleen nog maar op herstel van evenwicht, leven in harmonie met alles wat ons omringt, gebruik maken van elkaar en de bronnen die er zijn, zonder deze pijn te doen of onherstelbare schade toe te brengen. Met deze hoop en met veel geduld leeft de mensheid dan weer vele eeuwen voort:  in vrede, vrijheid en gelijkheid.
Met als belangrijkste leefregel: gnothi seauton - ken jezelf.


Jezus en Maria Magdalena (Vuur in het hart)
 Moeder Aarde



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De energiesystemen van Moeder Aarde.

De energiesystemen van Moeder Aarde.   Leylijnen (uiterlijke aardenergie)  en chakra’s (innerlijke energie) staan met elka...